Zayıflamak En Kolayı(Di’le Kolay!) Zor Olan Kilolu Olmak

Kalıcı Zayıflamak En Kolayı Zor Olan Kilolu Olmak

Babamın söylediği birşey vardır hep.

Beni kızdıran bir laf gerçi.

" Ölmeden seni zayıflamış göreyim" der.

Sanki zayıflamak en kolayı, zor olan kilolu olmakmış gibi ve ben zoru başarıyormuşum gibi. Ah baba... Nasıl üzülüyorum bir bilsen...

   Güzel bir elbise giymek en büyük hayalim diyeyim. Daha fazla hayal kurmayacağım. Bu kendini aldatmak olur. Kilo vermeden böyle fazlaca hayal yüklemek istemiyorum beynime. Çünkü başarısız olursam çok üzülürüm.

KALICI ZAYIFLAMAK İÇİN EN ETKİLİ YÖNTEM

    Küçük bedenlerin satıldığı mağazaları dolaşmak hala beni rahatsız eder, girmem. İş yerime kendi işim olduğu için hiç rahatsızlık duymuyorum. Genelde neşeli biriyimdir, insanlar bana kilonun yakıştığını söyler. Böyle çok güzel olduğumu... Ben ise onlara artık bunun karın doyurmadığını, beni cezbetmediğini iletirimJ Aslında diyetle zayıflamak en kolayı, zor olan her şeyi bahane edip yedikçe yiyerek işte böyle kilolu olmak. Herkes benim halimde mi ki... Yok...demek ki yaptığım yanlış bir şeyler var...

    Okul dönemimde problemlerim olmadı. Zaten benim sorunum hep kendimle olmuştur. Kendi kendimi huzursuz ve mutsuz eden yalnızca kendimim. Habire yiyip şişmem gibi! Başkasına bu konuda izin vermem. Sosyal ilişkilerine gelince, en son erkek arkadaşımın biraz kilo vermem gerektiğini söylemesi beni çok üzmüştü. Ama şimdi düşününce haklı olduğunu düşünüyorum. Tabi ayrıldıktan sonra:) İnsan ilişki yaşarken fazlaca duygusal oluyor ve böyle şeyler onu çok kırıyor.

  Babam hep zayıf olmamı istemiştir. Ben ilkokula giderken bile hep birşeyler sunardı bana, bak zayıflarsan sana şunu alacağım derdiJ Babamın işleri işteJ o kadar kolay olsaydı 34 bedendim şimdi... Babama kalsa zayıflamak kolay. Belki de biliyor beceremeyeceğim, nasılsa bir şey kaybetmeyecek yaJ   Ve büyük hediyelerdi ama bana hiç cazip gelmedi. Bir de böyle birşeyleri aileden birilerinin önermesi fazlaca hoş olmuyor sanırım. Babamla çocukluk döneminde çok didişirdik bu konuda. Sonra o vazgeçti söylemekten baktı söyleyince olmuyor. Herkes fazla kilolu olduğu için zararını biliyor hoşlanmıyoruz ama fazlaca çabada gösteriyor değiliz.

   Son 2 yıldır çok stresli hem evim hem işim. Gerçi hayatım genel olarak stresli hep. Bunlar fazlaca ayrıntı içeriyor buraya yazmayacağım. Ama sıkılıp da yemek yediğim çok olmuştur. Önce ağlarım sonra da gidip kusana dek yerim. Bazen doyma duygusunu kaybettiğimi bile düşünürüm böyle anlarda.

   Ben doğumdan itibaren üniversite yıllarıma kadar aşırı zayıf ve iştahsızdım. Tatlıdan nefret ederdim. Yemek yemek zor gelirdi. Bana zorla yedirirlerdi. Özellikle aşk acısı çekiyorsam hiç mi hiç yemezdim.

    Üniversitede bir ara üzüntüden aşırı zayıfladım. Herkes bana çok çirkin olduğumu, kilo almam gerektiğini söyledi ailem ve arkadaşlarım...

    Ben de bile bile isteye isteye zorla yiyerek kilo almaya başladım. Önceleri hoşuma gitti. Ama sonra damak zevkim gelişti. Yemek yemeyi sevdim. Değişik yemekler ve çok yemek amacım oldu.

   Daha sonra kilo verdim aldım verdim aldım. 5-6 sene öncesine kadar kilo vermek çok kolaydı. Artık değil. Artık çok zor. Konsantrem bozuluyor. Diyet yaptığımı bile unutuyorum. bide son rejimden sonra aşırı unutkan oldum

   Ben mecburen sosyalim. Dünyayı gezerim. Herkesle oturup konuşurum. Genel kültürüm doğal olarak çok yüksek. Çok okurum ama galiba kendimde yetersizlik var. Ne yaparsam yapayım yeterince başarılı olamıyorum baskısı oluşturuyorum içimde. Çok stres yaratıyorum. Hep her işi başarmak, her yere yetişmek zorundayım gibi. Çok telaşlıyım. Bir kaç işi aynı anda yapıyorum. Ama dönem dönem çok tembelim. Arkadaşlarım çok. Hedeflerim çok. Ama arkadaşlarımla son yıllarda devamlı telefonla görüşüyorum. Görüşmek için vakit ayırmıyorum. Boş vakitlerimi yeğenime ayırıyorum. Yalnız olmayı da seviyorum. Hayatta bazı hedeflerime ulaşamadığımı görünce çok üzülüyorum. Kişisel gelişim seminerlerine gidiyorum. Nefes terapileri gibi özel seanslar alıyorum. Haftada bir giderim - çok stresli olduğumu düşünce spiritüel tedavi yoluna gidiyorum. Anti depresan özellikler kullanmıyorum.  Yedikçe yemek değil sorun olan, zor olan kilolu olmak. Kalabalık ortamda pat dite göze çarpıyorsun, bilmem kaç kişilik yer kaplıyorsun. Üzücü bir durum...

    Zayıflamak en kolayı, zor olan kilolu olmak derken harbiden düşünüyorum da zayıf insanlar kilolulardan daha fazlaysa, ki öyle, ben zoru başarmışım yani bu güzelim kilolarla(!)

     Zayıflamak istiyorumL

Ayşenur Asutay

Mardin